Με φρόνηση
& επίγνωση των συνθηκών
Η πραγματικότητα της 26 Μαΐου 2013 είναι πλέον δεδομένη με τα αποτελέσματα της εκλογής των 15
τακτικών και 4 αναπληρωματικών μελών του νέου Διοικητικού Συμβουλίου, καθώς και
με την συγκρότηση σε σώμα του νέου Δ.Σ.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, παρά
τις “Κασσάνδρες», η Γενική Συνέλευση κινήθηκε σε «ήρεμα νερά» και επετέλεσε το
σκοπό της, εγκρίνοντας τα πεπραγμένα της Διοίκησης για το 2012, επικυρώνοντας
τις αλλαγές που ζήτησε το Συμβούλιο Επικρατείας στο υποβληθέν σχέδιο του νέου
Οργανισμού που είχε εγκριθεί από την ίδια το 2011, αλλά χρειαζόταν μερικές αλλαγές
που υπερέβαιναν την εφαρμογή του νόμου 440/1976 που διέπει το ΣΕΠ και βεβαίως
την εκλογή των 15+4 μελών του Δ.Σ.
Ενώπιον λοιπόν του αύριο της
νέας διοίκησης του ΣΕΠ, αυθόρμητα η σκέψη γυρίζει πίσω και μάλιστα 10 χρόνια ίδια
εποχή το 2003, όταν πάλι μετά τις αντίστοιχες εκλογές για το νέο ΔΣ πέντε από
εμάς που μετέχουμε και στο νεοεκλεγέν βρεθήκαμε στο επίκεντρο των προσώπων που
το συνέθεσαν και εν πολλοίς καθόρισαν και την τύχη του.
Στο διάστημα που μεσολάβησε
αυτά τα 10 χρόνια, σήμερα “Ten Years After”
πού βρισκόμαστε;
Η Πατρίδα μας
·
Πραγματοποίησε
τους Ολυμπιακούς Αγώνες ΑΘΗΝΑ 2004
·
Άλλαξε
κυβερνήσεις και βρέθηκε σε εκλογικά αδιέξοδα
·
Βρέθηκε στο
μάτι της οικονομικής κρίσης, όπου δυστυχώς και παραμένει
Το ΣΕΠ
·
Αντιμετώπισε
μία μεγάλη φορολογική περιπέτεια με επακόλουθα
·
Γιόρτασε
τα 100 χρόνια του το 2010
·
Πραγματοποίησε
το 4ο Πανελλήνιο Προσκοπικό Τζάμπορη
·
Ολοκλήρωσε
μετά από 9 χρόνια την αναθεώρηση του Οργανισμού του
Από κάθε άποψη μπορώ να πω ότι τελικά
ως Σ.Ε.Π. το ισοζύγιο βγαίνει θετικό. Ίσως όχι σε όλους τους τομείς, αλλά θετικό.
ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ λοιπόν με
φρόνηση, επίγνωση των συνθηκών και όραμα
που εν πολλοίς προσβλέπουμε να εκπορεύεται από την φρεσκάδα των νέων, ηλικιακά,
μελών που αποτελούν για πρώτη ιστορικά φορά και την πλειοψηφία (2/3) του
νεοσύστατου Διοικητικού Συμβουλίου μας.
Χαίρομαι πραγματικά που το «στοίχημα της νέας γενιάς ηγεσίας στο ΣΕΠ»
κερδίζεται μέρα με τη μέρα και χρόνο με
το χρόνο.
Χαίρομαι πραγματικά που οράματα,
αγωνίες και αγώνες δεκαετιών, έστω και αργά, (ή και δια αντιγραφής μερικές φορές)
αλλάζουν τη νοοτροπία των ενηλίκων του ΣΕΠ προς το καλύτερο και τροφοδοτούν τις
ελπίδες μου για το καλύτερο αύριο του Ελληνικού Προσκοπισμού.
Κλείνοντας, έρχεται στο νου μου
η ρήση του Καζαντζάκη «Ο ιδανικός
δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής
του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί,
ενθαρρύνοντας το μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες» αφήνοντας μου μια
γλυκιά αίσθηση…
Αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι, συνομήλικοι
ή μη, σας αφιερώνω το “I'd Love to Change the World”** ένα
παλιό καλό τραγούδι που παραμένει περισσότερο από ποτέ επίκαιρο και ρομαντικό!
ΧΜΛ, 29.5.2013
**"I'd Love to Change the World" is a song by
the British blues-rock band Ten Years After. Written by Alvin Lee,
it is the lead single
from the band's 1971 album A Space in Time.
It is the band's most famous and popular song.
