Ten Years After*

Με φρόνηση & επίγνωση των συνθηκών

Η πραγματικότητα της 26 Μαΐου 2013 είναι πλέον δεδομένη με τα αποτελέσματα της εκλογής των 15 τακτικών και 4 αναπληρωματικών μελών του νέου Διοικητικού Συμβουλίου, καθώς και με την συγκρότηση σε σώμα του νέου Δ.Σ.

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, παρά τις “Κασσάνδρες», η Γενική Συνέλευση κινήθηκε σε «ήρεμα νερά» και επετέλεσε το σκοπό της, εγκρίνοντας τα πεπραγμένα της Διοίκησης για το 2012, επικυρώνοντας τις αλλαγές που ζήτησε το Συμβούλιο Επικρατείας στο υποβληθέν σχέδιο του νέου Οργανισμού που είχε εγκριθεί από την ίδια το 2011, αλλά χρειαζόταν μερικές αλλαγές που υπερέβαιναν την εφαρμογή του νόμου 440/1976 που διέπει το ΣΕΠ και βεβαίως την εκλογή των 15+4 μελών του Δ.Σ.

Ενώπιον λοιπόν του αύριο της νέας διοίκησης του ΣΕΠ, αυθόρμητα η σκέψη γυρίζει πίσω και μάλιστα 10 χρόνια ίδια εποχή το 2003, όταν πάλι μετά τις αντίστοιχες εκλογές για το νέο ΔΣ πέντε από εμάς που μετέχουμε και στο νεοεκλεγέν βρεθήκαμε στο επίκεντρο των προσώπων που το συνέθεσαν και εν πολλοίς καθόρισαν και την τύχη του.

Στο διάστημα που μεσολάβησε αυτά τα 10 χρόνια, σήμερα “Ten Years After” πού βρισκόμαστε;

Η Πατρίδα μας    

·       Πραγματοποίησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες  ΑΘΗΝΑ 2004

·       Άλλαξε κυβερνήσεις και βρέθηκε σε εκλογικά αδιέξοδα

·       Βρέθηκε στο μάτι της οικονομικής κρίσης, όπου δυστυχώς και παραμένει

Το ΣΕΠ

·       Αντιμετώπισε μία μεγάλη φορολογική περιπέτεια με επακόλουθα

·       Γιόρτασε τα 100 χρόνια του το 2010

·       Πραγματοποίησε το 4^ο Πανελλήνιο Προσκοπικό Τζάμπορη

·       Ολοκλήρωσε μετά από 9 χρόνια την αναθεώρηση του Οργανισμού του

Από κάθε άποψη μπορώ να πω ότι τελικά ως Σ.Ε.Π. το ισοζύγιο βγαίνει θετικό. Ίσως όχι σε όλους τους τομείς, αλλά θετικό.

ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ λοιπόν με φρόνηση, επίγνωση των συνθηκών και όραμα που εν πολλοίς προσβλέπουμε να εκπορεύεται από την φρεσκάδα των νέων, ηλικιακά, μελών που αποτελούν για πρώτη ιστορικά φορά και την πλειοψηφία (2/3) του νεοσύστατου Διοικητικού Συμβουλίου μας.

Χαίρομαι πραγματικά που το «στοίχημα της νέας γενιάς ηγεσίας στο ΣΕΠ» κερδίζεται μέρα με τη μέρα και χρόνο με το χρόνο.

Χαίρομαι πραγματικά που οράματα, αγωνίες και αγώνες δεκαετιών, έστω και αργά, (ή και δια αντιγραφής μερικές φορές) αλλάζουν τη νοοτροπία των ενηλίκων του ΣΕΠ προς το καλύτερο και τροφοδοτούν τις ελπίδες μου για το καλύτερο αύριο του Ελληνικού Προσκοπισμού.

Κλείνοντας, έρχεται στο νου μου η ρήση του Καζαντζάκη «Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας το μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες» αφήνοντας μου μια γλυκιά αίσθηση…

Αγαπητοί αναγνώστες και φίλοι, συνομήλικοι ή μη, σας αφιερώνω το “I'd Love to Change the World”** ένα παλιό καλό τραγούδι που παραμένει περισσότερο από ποτέ επίκαιρο και ρομαντικό!

ΧΜΛ, 29.5.2013

*Ten Years After is an English blues-rock band, most popular in the late 1960s and early 1970s.

**"I'd Love to Change the World" is a song by the British blues-rock band Ten Years After. Written by Alvin Lee, it is the lead single from the band's 1971 album A Space in Time. It is the band's most famous and popular song.

Με Ευθύνη και Σοβαρότητα Προχωράμε

Λίγος έμεινε ο χρόνος που απομένει για να οδηγηθούμε με ευθύνη και σοβαρότητα στην ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Σ.Ε.Π.

Πολύς ο θόρυβος των τελευταίων εβδομάδων και ειδικότερα των ημερών που διανύουμε με τοποθετήσεις, κινήσεις και ενέργειες, μέσω των οποίων επιχειρείται να στραφεί , με κάθε τρόπο, η προσοχή και το ενδιαφέρον των μελών της Γενικής Συνέλευσης στην εκλογή των 15 μελών του Διοικητικού Συμβουλίου για την περίοδο 2013 - 2017.

Περιορισμένο το αποτέλεσμα των ενεργειών αυτών, κατά τη γνώμη μου, και τούτο γιατί  τα ενήλικα μέλη της Προσκοπικής Κίνησης που μετέχουν στη Γενική Συνέλευση, ανάλογα με τα χρόνια συμμετοχής τους σε αυτή, διαθέτουν τόσο ιστορική μνήμη για τα τεκταινόμενα στο ΣΕΠ και τις διοικήσεις του,  όσο και λογική προκειμένου να αναζητήσουν και να βρουν την πραγματικότητα των όσων λέγονται, γράφονται ή ακόμα γελοιοποιούν πρόσωπα και πράγματα.

Η ιστορία του ΣΕΠ είναι γνωστή όσο και αν έχει επιχειρηθεί στοχευμένα κατά καιρούς από μερικούς , ευτυχώς λίγους, να διαστρεβλωθεί προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ενέργειες και τις προσδοκίες τους.

Τα υπεύθυνα ενήλικα στελέχη,  νέοι κυρίως της πρώτης γραμμής του Προσκοπισμού που αποτελούν και την πλειοψηφία των μελών της Συνέλευσης, ξέρουν τι γίνεται και τι δεν γίνεται, ακόμα και αν «πιέζονται»  από κάποιους να υποκύψουν στις επιθυμίες τους, αυτοί θα πράξουν αυτό που πιστεύουν και ονειρεύονται, έστω και αν πρόσκαιρα  παρασυρθούν από άτομα  που ως άλλες «σειρήνες» επιχειρούν μάταια να τους αποπροσανατολίσουν.

Αλλά και οι γεροντότεροι εξ ημών ξέρουν πολύ καλά πρόσωπα και πράγματα και οι θύμησές τους, αλλά κυρίως η πολύχρονη πείρα και σοφία τους, δεν τους αφήνει  να παρασυρθούν και κυρίως να πράξουν λανθασμένα.

Εν ολίγοις αγαπητοί Πρόσκοποι, η ευθύνη και η σοβαρότητα θα επικρατήσει και αυτή θα δείξει την επόμενη μέρα στη Διοίκηση του ΣΕΠ.

Ό,τι και να λέμε, ό,τι και να γράφουμε και ό,τι και αν γελοιοποιούμε έχει ένα τελικό όριο. Την εκπεφρασμένη βούληση του κυρίαρχου οργάνου του ΣΕΠ, της Γενικής Συνέλευσης.

Φίλοι μου όλοι είμαστε υποχρεωμένοι  εν τέλει  να πορευτούμε με ΕΥΘΥΝΗ & ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ με την πραγματικότητα της 26.5.2013!

Καλή δύναμη σε όλους !

ΧΜΛ, 22.5.2013

ΠΡΟΧΩΡΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ

Χριστός Ανέστη!

Επικοινωνώ μαζί σας στο πλαίσιο της ενημέρωσης που θεωρώ υποχρέωση αλλά και ευθύνη να μοιραστώ ενόψει των επικειμένων αρχαιρεσιών για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου κατά την  37^ης Τακτική Γενική Συνέλευση του Σ.Ε.Π. που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 25 Μαΐου 2013.

Στα 3,5 χρόνια που διανύθηκαν από τον Ιανουάριο του 2010 μέχρι σήμερα, συμμετέχοντας στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματός μας, άλλοτε με ομοθυμία και άλλοτε με δυσκολία, επιδιώχθηκε η προαγωγή του προσκοπικού έργου και η διασφάλιση της λειτουργίας του Σώματος. Τούτο λόγω της σύνθεσης του απερχόμενου ΔΣ αλλά και των αντιλήψεων που εννοείται επικρατούσαν, δεν έτυχε σε πολλές περιπτώσεις του ποθούμενου αποτελέσματος σε αρκετά και σημαντικά θέματα διοίκησης, διαχείρισης και λειτουργίας του Ιδρύματος.

Ωστόσο οφείλουμε μεταξύ όλων να υπογραμμίσουμε την φιλότιμη προσπάθεια, την εργατικότητα και κυρίως το υψηλό προσκοπικό πνεύμα του Γενικού Εφόρου.

Μπροστά σε μία νέα τετραετία και με δεδομένη την πανελλήνια αναγνώριση και αποδοχή του απερχόμενου Γενικού Εφόρου σε συνδυασμό με την επιθυμία του να εργαστεί για μία ακόμα θητεία περισσότερο αποτελεσματικά, κεφαλαιοποιώντας την αποκτηθείσα εμπειρία της πρώτης θητείας, είναι χρήσιμο και ταυτόχρονα αναγκαίο, η σύνθεση του νέου Διοικητικού Συμβουλίου να είναι περισσότερο ομοιογενής, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί πιο ουσιαστικά στις ανάγκες του προσκοπικού έργου, καθώς και στις απαιτήσεις της εύρυθμης και αποδοτικής λειτουργίας του Ιδρύματος ΣΕΠ προς όφελος των μελών μας αλλά και της κοινωνίας.

Για τα κύρια επιτεύγματα της προσπάθειάς την περίοδο 2010 -2013, καθώς και για τις προτάσεις διοίκησης του Σ.Ε.Π. την επερχόμενη τετραετία 2013 -2017, μπορείτε εφόσον το επιθυμείτε να ενημερωθείτε από το συνημμένο έντυπο.

https://docs.google.com/file/d/0B5eEWcig-a9RQ2lQNXpadUQ4X3c/edit?usp=sharing

"Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν τον αναστάντα εκ νεκρών".

Είθε το Άγιο Φως που θα ανάψει το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ

προαναγγέλλοντας την Ανάσταση του Χριστού

να φωτίσει τις καρδίες και τη ζωή όλων των ανθρώπων

και να θερμάνει την Πίστη και την Ελπίδα μας

για να μας συντροφεύουν στους δύσβατους δρόμους μας.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !

ΧΜΛ, 30.4.2013

ΕΛΛΑΔΑ 2012 - Σε Δύσκολη Θέση…

Απόγνωση, Τιμωρία, Ναυάγιο, Χρεωκοπία, ξανά Δραχμή

Τις τελευταίες εβδομάδες, τόσο πριν τις εθνικές εκλογές της 6.5.2012 όσο κυρίως και μετά από αυτές και την αδυναμία ο τόπος να αποκτήσει Κυβέρνηση οι λέξεις Απόγνωση, Τιμωρία, Ναυάγιο, Χρεωκοπία, ξανά Δραχμή, κυριαρχούν στο μυαλό και καταγράφονται στη συμπεριφορά, θα τολμούσα να πω, όλων των Ελλήνων,  αλλά και στα γραφόμενα, προβαλλόμενα  και συζητούμενα στα ΜΜΕ. Αναμφίβολα τα προαναφερόμενα εκφράζουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα των περισσοτέρων απλών ανθρώπων και πολιτών αυτής της χώρας, η οποία έχει φτάσει να αιωρείται στο χείλος της καταστροφής, αν ήδη δεν το έχει υπερβεί.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, αναρωτιέται κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος πώς οι «ταγοί» της πατρίδας μας δεν μπορούν να δουν καθαρά, να σκεφτούν σωστά και το κυριότερο να πράξουν αποτελεσματικά τα όσα πρέπει για το καλό της Ελλάδας και του ελληνικού λαού. Να εφαρμόσουν δηλαδή αυθόρμητα αυτό που πριν όχι και πολλά χρόνια διατυπώθηκε με το γνωστό «Για την Ελλάδα ρε γαμώτο».

Εύκολα και χωρίς σκέψη και κυρίως χωρίς ευθύνη τα πολιτικά κόμματα, με τις θέσεις και αντιθέσεις τους, έχουν  παραμερίσει το αυτονόητο και πρακτικά ορθό, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό περιβάλλον, στο οποίο η Πατρίδα μας βρίσκεται χρόνια τώρα και οδηγούν τον κόσμο στην απόγνωση ή ακόμα χειρότερα στην απερίσκεπτη εκδίκηση, κυρίως προς τα υπεύθυνα επί πολλές δεκαετίες  επαναλαμβανόμενα στην εξουσία δύο μεγάλα κόμματα,  για τις πράξεις ή παραλείψεις τους. Τούτη την πραγματικά ύστατη στιγμή, ενόψει του μεγάλου κινδύνου, θα πρέπει να λειτουργήσουν όλοι μαζί συλλογικά και με ομαδικό πνεύμα προ των μεγάλων δυσεπίλυτων  προβλημάτων της χώρας και να βρουν ρεαλιστικές λύσεις ώστε να ληφθούν μέτρα που θα είναι εφικτά από κάθε άποψη και να πάψει ο καθένας με τις θέσεις και τις απόψεις του να συμμετέχει σε μια ανούσια «συνομιλία κουφών».

Με τις υπάρχουσες συνθήκες  δεν διαφαίνεται  υπεύθυνη λύση, καθόσον για την επίλυση κάθε  προβλήματος απαιτείται η συνεισφορά τόσο αυτών που το δημιούργησαν,  αφού φυσικά το καταλάβουν, όσο και ικανών ανθρώπων, οι οποίο θα μπορούν να βρουν εφικτή και βιώσιμη λύση, παίρνοντας  τα κατάλληλα μέτρα χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα. Ωστόσο, δεν φαίνεται οι «παροικούντες εν Ιερουσαλήμ», δηλαδή τα ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ παλαιά αλλά και νέα πολιτικά κόμματα να έχουν την ικανότητα ή και τη δύναμη να το πράξουν. Για την αντιμετώπιση της κρίσιμης αυτής κατάστασης χρειάζεται μια ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΣΗ που προϋποθέτει ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ και κυρίως ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ.

Δεν μπορείς να περιμένεις από τον ελληνικό λαό να δώσει αντικειμενική λύση μέσω  της ψήφου του, όταν δύο χρόνια τώρα βιώνει  τη δυσβάστακτη, «παρανοϊκή» και εν πολλοίς αυθαίρετη, επιλεκτική και αιφνίδια υπέρ – φορολογία, καθώς και τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και από την άλλη να ερμηνεύεις το εκλογικό αποτέλεσμα κατά το πώς σε βολεύει.

Όταν όλα τα κόμματα είναι οι κατεξοχήν εκφραστές ηγεμονικών τρόπων άσκησης της εξουσίας μέσω οπαδών, μελών και ψηφοφόρων τους, δεν μπορείς να θέλεις να ξεπηδήσουν Ηγέτες που αντικειμενικά θα κατανοούν τα δεδομένα και με αποτελεσματικότητα θα μπορούν να πετύχουν το στόχο τους, κατορθώνοντας ταυτόχρονα να  ενεργοποιήσουν όλες τις δυνάμεις, ανθρώπους και μέσα στην επίτευξή τους. Αυτό την παρούσα στιγμή, με τα υπάρχοντα πρόσωπα και κόμματα και κυρίως τη συμπεριφορά τους, φαντάζει ανέφικτο και ουτοπικό.

Ειλικρινά, με την επιβεβαιωμένη εκ του αποτελέσματος χρεωκοπία του πολιτικού μας συστήματος διακυβέρνησης, δυσκολεύομαι να μπορέσω να διακρίνω  σταθερές που θα βοηθήσουν να προσανατολίσουν τις επιλογές και τη δράση μας και να μας βγάλουν από το πρόβλημα.

Δυσκολεύομαι να δω πώς θα μπορέσει η Χώρα να ορθοποδήσει χωρίς να τίθενται από όλους τους υποψήφιους ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ, εκ των όσων ακούμε και βλέπουμε, ρεαλιστικοί στόχοι που θα εξασφαλίσουν τη δέσμευση όλων, ανεξάρτητα των Ελλήνων, διοικούντων και διοικουμένων, δυνατών και αδύνατων, που θα λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικές δυνατότητες του κάθε Έλληνα και κυρίως θα διαθέτουν ειλικρινή διάθεση ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ με μοναδικό κριτήριο το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, που αν επιτευχθεί θα διασφαλίσει και το ΑΤΟΜΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ όλων μας.

Δυσκολεύομαι να μετρήσω το μέγεθος της επιτελούμενης και συνεχιζόμενης  συμφοράς για την Ελλάδα αλλά και κάθε Έλληνα και κυρίως τους νέους μας, αν η χώρα βρεθεί ξανά στη δραχμή με υποτίμηση έναντι του Ευρώ της τάξης του 65%,  με έτι περαιτέρω  περικοπές μισθών και συντάξεων, με το δραστικό περιορισμό της αγοραστικής δύναμης του καθενός μας, με το μεγάλο πληθωρισμό που θα ακολουθήσει και θα υπερβεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, το 35%, με την ανεργία να ξεπερνά το 30%  και βεβαίως τα από κάθε άποψη «αστρονομικά» πλέον για τις δυνατότητες σχεδόν των περισσοτέρων Ελλήνων νέα τραπεζικά επιτόκια δανεισμού που θα προκύψουν.

Δυσκολεύομαι  να δω στο «τούνελ του χρόνου» που βρισκόμαστε πόσα πολλά χρόνια θα πρέπει να περάσουν για να έρθει η χώρα ξανά στα «ίσια της» και να πάρει το δρόμο προς την ανάπτυξη, την πρόοδο και την ΕΥΗΜΕΡΙΑ.

Για το τι θα μπορούσε να γίνει και τι έγινε δεν υπάρχει πλέον νόημα να ασχολείται κανείς. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δούμε μπροστά χωρίς πολιτικές και άλλες «παρωπίδες» αλλά ταυτόχρονα να κοιτάξουμε και γύρω μας. Να διαπιστώσουμε αν είμαστε μόνοι ή μαζί με άλλους ώστε να καταλάβουμε πώς θα πορευτούμε πλέον. Το μαζί ή μόνοι είναι καθοριστικό και τούτο γιατί τα δεδομένα και οι δυνατότητες είναι  εντελώς διαφορετικές.

Εμείς οι Πρόσκοποι έχουμε μάθει να δουλεύουμε μαζί, ΟΜΑΔΙΚΑ. Ακόμα και αν έχουμε διαφορετικές απόψεις, γνώσεις και δυνατότητες, έχουμε μάθει να σεβόμαστε τους κανόνες και τις διαδικασίες και να συμφωνούμε στο στόχο, να μοιράζουμε τη δουλεία και το κυριότερο να δεσμευόμαστε στην πράξη για ό,τι αναλάβουμε  και να το κάνουμε και μάλιστα όσο καλύτερα γίνεται. Απλά βήματα που όμως φαίνονται γιγαντιαία, ίσως και αδύνατα,  για τους σημερινούς πολιτικούς της Ελλάδας.

Αντί οι πολιτικοί μας να επιδιώκουν κομματική αυτοδυναμία, ναι ή όχι στο μνημόνιο, μέσα ή έξω στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να προσπαθούν με τους λόγους τους και τα προγράμματα τους που συνήθως μένουν στα χαρτιά, να πείσουν για την ορθότητα των απόψεων - θέσεων και των μετεκλογικά επιλογών τους, είναι καλύτερο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να ΟΜΟΝΟΗΣΟΥΝ στο τι πραγματικά τούτη τη στιγμή χρειάζεται η Ελλάδα.

Η Ελλάδα χρειάζεται ρεαλισμό, πατριωτισμό, υπευθυνότητα, συνεργασία και ΕΝΟΤΗΤΑ. Όχι κομματικές παρατάξεις μέσα σε «Σινικά Τείχη» αλλά «Παίκτες» στην ΙΔΙΑ ΟΜΑΔΑ που ο καθένας μπορεί να κάνει κάτι σωστά και υπεύθυνα. Όπως στην ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΝΩΜΟΤΙΑ κάθε μέλος έχει ένα ρόλο για την καλή λειτουργία και δράση της Ενωμοτίας για την επίτευξη των στόχων και επιδιώξεων της.

Όταν όλα γύρω «γκρεμίζονται» πρέπει να σταθούμε δυνατοί και ενωμένοι. Έτσι θα τονωθεί η αυτοπεποίθησή μας, θα αντλήσουμε δύναμη ο ένας από τον άλλο. Μαζί όλοι, έστω και αν ο ένας δεν βρίσκει στον άλλο όλα όσα θα επιθυμούσε. Ο κίνδυνος είναι δεδομένος και σαρωτικός για όλους ,κόμματα, επιχειρήσεις, οργανισμούς, κάθε άνθρωπο τούτης της Χώρας ανεξαρτήτως ηλικίας.

Τούτο θα μπορέσει να γίνει, θα έπρεπε να είχε γίνει,  με μια ΥΠΕΡΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ,  με ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ στο πνεύμα και τις αρχές της «συλλογικής ηγεσίας» με ή χωρίς πολιτικούς ή προσωπικότητες ή και τους δύο, δεν έχει μεγάλη σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι να διαθέτει ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΗΓΕΣΙΑ, συμφωνία ΟΛΩΝ στα συστατικά στοιχεία της ΛΥΣΗΣ του ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ και στα ΒΗΜΑΤΑ που θα πρέπει να γίνουν με ακρίβεια, υπευθυνότητα και δέσμευση στο χρόνο και το αποτέλεσμα.  Μας χρειάζεται αυτό που λένε οι ειδικοί μικρές «γρήγορες νίκες» (quick wins), ώστε να τονωθεί η αυτοπεποίθησή μας και να ενισχυθεί η χαμένη δύναμή μας.

Μας χρειάζεται να ξανά λειτουργήσει η Ελλάδα αποτελεσματικά όπως εμείς στους Προσκόπους ξέρουμε και κάνουμε. Δηλαδή να εφαρμόσει σωστά το  «ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΤ’  ΕΝΩΜΟΤΙΕΣ» με:

• ·       ΔΥΝΑΤΕΣ ΕΝΩΜΟΤΙΕΣ (κόμματα) που ξέρουν τη δουλειά τους,
• ·       Σωστή λειτουργία ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΙΜΗΣ (Βουλή) που δεσμεύεται σε ένα ΚΩΔΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ & ΔΡΑΣΗΣ (Σύνταγμα, Σταθερό Νομικό Περιβάλλον),
• ·       ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (Κυβέρνηση & Κόμματα) που βλέπει μακριά και συνδυάζει την επίτευξη των στόχων με τις ανάγκες και την ευημερία του Λαού (Ομάδα) και βεβαίως εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις  για την πρόοδο του κάθε πολίτη (άτομο) που ζει με σύνεση και νοικοκυρεμένα στον τόπο αυτό.

Αν όλα αυτά λειτουργήσουν  με ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΠΕΙΘΑΡΧΙΑ, ίσως καταφέρουμε να εκλογικεύσουμε τον κίνδυνο, να περιορίσουμε την ψυχολογική αναστάτωση και αγωνία, να ξανά διακρίνουμε και να επικεντρωθούμε σε σταθερές,  ώστε να ζήσουμε την ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ μας με μετρήσιμες παραμέτρους που θα μπορούν με σύνεση και λογική να την αντιμετωπίσουν και κυρίως αυτή να γίνει για ΟΛΟΥΣ ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ για να ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ.

Είθε!;

ΧΜΛ, 31.5.2012

Αποσπάσματα ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ «Ελλάδα... είμαι σε δύσκολη θέση!»

Το «Ελλάδα...είμαι σε δύσκολη θέση» είναι ένα μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ με σκηνοθέτη τον Σεραφείμ Ντούσια, μεταπτυχιακό φοιτητή του National Film and Television School της Αγγλίας.

Η θεματολογία του ντοκιμαντέρ δεν είναι η οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα ή οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου.  Σήμερα οι καταστάσεις στην Ελλάδα, όπως οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε, οδηγούν τους πολίτες της σε ένα μονόδρομο με αβέβαιο μέλλον και κυρίως το μέλλον των νέων ανθρώπων. Ο καταιγισμός από τα ΜΜΕ και τις ενημερωτικές εκπομπές που μονοπωλούν την συζήτηση για την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και οι ομιλίες των πολιτικών παραπλανούν τον κόσμο από το σημαντικότερο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί... τους νέους που η φωνή τους δεν ακούγεται!...

…Για αυτόν ακριβώς το λόγο έχει διαμορφωθεί η επίσημη ιστοσελίδα του ντοκιμαντέρ: www.elladaeimaisedyskolithesi.com  όπως επίσης και η σελίδα της στο Facebook: http://www.facebook.com/GreeceIamfacingtaxingtimes

…Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι σκόρπιζαν το φως σε ολόκληρο το κόσμο, γιατί όμως ο σημερινός Έλληνας δεν κρατάει καν ένα κερί?  

Ομάδα Παραγωγής